Leven en dood volgens Jelke Bos

Tr. Riemersma

Synopsis

 

Een labrador vraagt zich na een bijna-doodervaring af of zijn baasje er wel goed aan heeft gedaan om hem te redden. Deze elf jaar oude hond Jelke Bos beweert dit boek zelf geschreven te hebben. Dus niet de bekende Friese auteur Trinus Riemersma, zoals op het omslag staat. 

Wat is de levensbeschouwing van deze labrador, die zegt atheïstisch te zijn, en waarom is die juist voor een mens zo interessant? Omdat er veel uit te leren valt: om te rouwen, om ieders drukke alledaagse bestaan draaglijker te maken …

 

Natuurlijk kunnen wij honden praten, alle honden kunnen praten,

sinds hondenheugenis tot op de dag van vandaag. Maar we doen het

niet. We zouden wel gek zijn. Als mensen in de smiezen krijgen dat we kunnen praten, zien ze dat als bewijs dat we intelligent zijn en dan gaan ze ons helemaal inschakelen in het arbeidsproces.

​

Maar nu ik zelf bezig ben mijn leven te overpeinzen, moet ik mijn gevoelens jammer genoeg toch in menselijke termen benoemen. Wij honden praten nooit over dit soort dingen. En ik weet niet beter of je moet er een jankerige toon voor aanslaan. Nou, dat lijkt me dus echt niks, ik wil nuchter praten over het leven en de dood, en in gewone woorden.

​

​

 

Recensies

​

‘Een van de mooiste boeken die Trinus Riemersma de laatste jaren

heeft geschreven.’ Klaas Jansma, Omrop Fryslân

​

‘Dit boek, met foto’s van Jelke in diverse situaties, is een heerlijk monument geworden voor een hond, een labrador [...] Ongetwijfeld zit achter het boek een voortreffelijk auteur.’ Jelle van der Meulen

 

‘Ernstiger van toon [dan zijn andere boeken] en tegelijk vol met

ironie.’ Tresoar

 

‘[Riemersma] wordt beschouwd als een groot stilist, die altijd op zoek was naar nieuwe vormen.’ Karin de Mik, NRC